Zostanie rodzicem określane jest często mianem marzenia. Dlatego by je spełniać nie potrzeba wiele. Często gdy zawodzi natura decydujemy się na wybranie alternatywnej drogi jakim jest adopcja, która w rezultacie przybliży nas do posiadania upragnionego potomstwa. Jest to bez wątpienia przełomowy moment w naszym życiu, ponieważ z dniem rozpoczęcia całej procedury możemy stać się rodzicem dla osoby, która odmieni nasze życie. Jak zatem wygląda cały proces adopcji?
Ważny jest cel
Nim rozpoczniemy procedurę starania się o adopcję dziecka, należy zadać sobie kluczowe pytanie. Czy chcemy zostać rodzicem, który obdarzy swoim uczuciem drugą osobę? Jeśli odpowiedź jest jednoznaczna, nie pozostaje nam nic innego jak rozpocząć działać. Pierwszym krokiem jest coś co nazywamy, rozmową informacyjną. Z niej dowiemy się w jaki sposób musimy działać i jakie środki przedsięwziąć. Takie spotkanie nie jest zobowiązujące. Ma ono na celu informować co potencjalni rodzice będą musieli zrobić by nimi faktycznie się stać. W związku z tym orientujemy się, gdzie w naszej okolicy znajduje się miejsce, w którym taką rozmowę będziemy mogli przeprowadzić. Z reguły są to ośrodki adopcyjne dedykowane konkretnym województwom. Całe działanie rozpoczyna się od złożenia kompletu dokumentów. W skład których wchodzi m. in podanie z uwzględnieniem motywów działania, nasze życiorysy, zaświadczenia o stanie zdrowia czy te dotyczące naszej niekaralności. Po wykonaniu tych czynności następuje coś co można nazwać wstępną rekrutacją. Następnie musimy poczekać na informację zwrotną odnośnie tego czy nadajemy się na przyszłą rodzinę pod kontem złożonych dokumentów.
Rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa
Istotnym elementem całego przedsięwzięcia jest diagnoza psychologiczno-pedagogiczna pozwalająca zbadać nasze kompetencje. Na jej podstawie zostają określone modele naszych osobowości i wystosowane pewne rekomendację. Dowiemy się, czy będziemy odpowiednim materiałem na opiekuna prawnego. Spotkania odbywają się z reguły na zasadzie indywidualnych spotkań z rodziną i prowadzi je psycholog i pedagog. By nadać atmosfery naturalności, możliwe jest przeprowadzenie takich rozmów w docelowym miejscy zamieszkania przyszłej rodziny. Poznawane są w ten sposób także naturalnie warunki środowiskowe. Głównym celem jest wydedukowanie stopnia bezpieczeństwa jakie będzie można zapewnić dziecku oraz stosunek ewentualnych domowników do nowego przyszłego członka ich wspólnoty. Jeśli przejedziemy ten proces pomyślnie, zostaje wdrożona procedura dalszego postepowania. Skupi się ona na ocenie kandydatów. W toku tych działań rodzice zostają skierowani na odpowiednie szkolenie. Jeśli na tym etapie wystąpią rażące dysproporcje w odniesieniu do przeprowadzonej oceny, cała procedura może zostać przerwana i rozpoczęta od nowa lub nawet odroczona czy unieważniona. Niemniej jeśli miałoby się tak stać, uprzednio dostaniemy stosowne informacje na ten temat wraz z motywami tego działania. Podczas nich diagności, skupiają gównie swoje wysiłki na ocenie poziomu dojrzałości badanej pary a także zakresie ich kompetencji względem objęcia funkcji rodzicielskich.
Szkolenie to początek
Od tego momentu rozpoczyna się skomplikowana aczkolwiek możliwa do zrealizowania droga działania. Adopcja to pozytywne zaopiniowanie nas jako mamy i taty. Skutkuje to skierowaniem na stosowne szkolenia i kursy dokształcające w dziedzinie adopcji dziecka i funkcjonowania z nim na co dzień. Po całości tych działań przychodzi czas podsumowania, które obrazuje na ile jesteśmy zdolni zostać rodzicami, ponadto omawiane zostają takie kwestie jak, potencjalne oczekiwania oraz stopień gotowości do przysposobienia dziecka. Jeśli nic nie stoi na przeszkodzie, ośrodek adopcyjny rozpoczyna dogłębną analizę sytuacji życiowej kandydatów na podstawie dostarczonej dokumentacji. W przypadku otrzymania pozytywnej opinii zespołu specjalistów, pozostaje nam tylko czekać na informację o dziecku, które zostanie dobrane na podstawie informacji jakie uzyskał ośrodek na nasz temat.
Ostania prosta
Na tym etapie zespół ośrodka rozpatruje, które z zgłoszonych do przysposobienia dziecka będzie najlepszym wyborem względem oczekującej pary potencjalnych rodziców. Następuje oficjalne zaproszenie do ośrodka w celu bliższego zapoznania się z dzieckiem. Nim jednak do tego dojdzie, rodzice zostają zapoznani z pełną dokumentacja dotyczącą każdej dziedziny życia pociechy. Jego zdrowiem, kompetencjami i szczegółową historią życia. W tym momencie zostaje podjęta decyzja o dalszych działaniach, które zmierzają do poznania się twarzą w twarz. Dochodzimy do przełomowego wydarzenia, ponieważ w dniu wyrażenia zgody na poznanie dziecka i jego „wybraniu” rozpoczynamy proces wstępnej aklimatyzacji. Trwa ona z reguły kilka tygodni. Ma to na celu lepsze poznanie się w środowisku, które jest na chwilę obecną bezpieczne dla dziecka, czyli ośrodku, w którym natywnie przebywa. Równolegle do tych wydarzeń ma miejsce rozpoczęcie działań prawno-sądowych zmierzających do wpisania dziecka jako naszego własnego. Ostatnim krokiem jest rozprawa sądowa o przysposobienie. W trakcie niej sąd wydaje odpowiednie decyzję, które tylko czekają na uprawomocnienie. Po tym procesie, zostaje oficjalnie nawiązanie więzi cywilno-prawnych pomiędzy opiekunami a dzieckiem, co więcej zostaje sporządzony nowy akt urodzenia. Z formalnego punktu widzenia od tego momentu rodzina funkcjonuje w świetle prawa jak rodzina naturalna.
Nie sposób się nie zgodzić, że proces ten jest nieco skomplikowany i długotrwały. Niemniej należy być świadomym tego, że zarówno my jako potencjalni rodzice tak i ośrodek w którym ubiegamy się o przysposobienie chce jak najlepiej dla dziecka. Dlatego odpowiednie modelowanie i dopasowanie to kluczowy element w budowaniu przyszłych więzi rodzinnych. W związku z tym liczy się naturalność i pokazanie tego, jakimi osobami naprawdę jesteśmy. Adopcja to piękna, lecz niełatwa droga przyszłych rodziców!
