Charytatywna akcja autorki projektu „Hektor i przyjaciele dla Ukrainy”.
Pies Hektor, bohater popularnej, dziecięcej serii Renaty Kamińskiej trafi lada moment do rąk ukraińskich dzieci. Ten literacki prezent na Dzień Dziecka dla maluchów z Ukrainy to zasługa autorki, która zainicjowała projekt tłumaczenia książki, jednocześnie całkowicie rezygnując z dochodów z wydawnictwa. Ogromnym wsparciem inicjatywy były tłumaczki pozycji oraz redaktor prowadząca.
Renata Kamińska, twórczyni serii, ukochanej przez czytelników w 16 krajach, na 5 kontynentach, podaruje bezpłatnie najmłodszym 1300 książek. Autorka chce w ten sposób umilić im Dzień Dziecka, które to święto po raz pierwszy ukraińskie dzieci będą przeżywać w czasie wojny a nie pokoju… Prawie półtora tysiąca egzemplarzy (ukr. Hektor, Sobacha Istoriya) udało się wydać dzięki zaangażowaniu również wielu innych osób i instytucji, świadomych tego, że ukraińskie dzieci borykają się obecnie z trudnymi tematami wojny, traumy, straty czy przesiedlenia.
Hektor, psia opowieść (UA: Hektor, Sobacha Istoriya) – o czym jest książka?
A zaczęło się od prośby pedagog szkolnej o tłumaczenie książki ze względu na jej walory terapeutyczne. Opowieść o dojrzewaniu, miłości, przyjaźni, poszukiwaniu domu, bezpieczeństwie i o szczeniaku imieniem Hektor dowodzi, że nadzieja nigdy nie umiera, a na każdego czeka szczęście. Jak mówi sama autorka, książka pomaga dzieciom spojrzeć z innej perspektywy na to, co wydaje się trudne lub nie do pokonania. Rozmowy na niełatwe tematy związane z wojną, odrzuceniem, chorobą, śmiercią czy osamotnieniem są bowiem często pomijane w literaturze dziecięcej jako niewygodne. Tymczasem pies Hektor, który jest głównym bohaterem książki, może stać się wartościowym przewodnikiem dla dziecka w poznawaniu świata i radzeniu sobie ze skomplikowanymi emocjami.
Hektor jest pełnym energii i ciekawym świata czworonogiem. Widzi więcej niż ludziom się wydaje i szuka odpowiedzi na takie same pytania, jakie zadaje sobie człowiek. Od samego początku w promocję zarówno projektu pt. „Hektor i Przyjaciele dla Ukrainy” jak i zbiórkę na druk byli zaangażowani czytelnicy, fani książek o Hektorze oraz szkoły, z którymi Renata Kamińska współpracuje w ramach warsztatów z rozwoju empatii. Jak podkreśla autorka, ilość słów poparcia i życzliwości przerosła jej oczekiwania i wyszła daleko poza granicę Polski oraz Londynu, w którym mieszka na stałe. Wzruszyło ją też zaangażowanie tłumaczek: Olgi Yershovej, Yulii Yukhymets, Justyny Wit i Wiktorii Dovhaliuk. Nieoceniona okazała się także rola ukraińskiej redaktor Oleny Bondarenko, która – przy okazji tego projektu – kreatywnie promuje nowoczesny język ukraiński.
Książka dla ukraińskich dzieci
Książki będą przekazywane za pośrednictwem organizacji pomagających dzieciom m.in. Stowarzyszenie 4Ukraine, Rodina Ukraińska Szkoła i Centrum Ukraińskie Holland Park w Londynie, Stowarzyszenie Praskie Patrz Sercem, angielska fundacja Bookmark Reading. Książki trafią do dzieci m.in. w placówkach opiekuńczych i poradniach psychologicznych w Polsce, szkołach na Ukrainie, w Anglii i Francji. Druk książek został sfinansowany z publicznej zbiórki zorganizowanej przez autorkę oraz przy wsparciu m.in. Polskiej Księgarni „Czytam i mówię po polsku” w Anglii, Szkoły Polskiej przy Ambasadzie RP w Paryżu (z siedzibą w Lille) czy organizacji Women’s Business Link (WBL). Patronatu wydania książki udzieliły m.in.: Westminster Children’s University, Granice.pl – portal o literaturze, Magazyn Dzieci, Blog Dziecioczytanie, Miss Polski UK & Ireland. Autorka apeluje o kontakt ze strony innych organizacji, instytucji lub firm, które byłyby zainteresowane nabyciem pozycji. Książki, przeznaczone dla maluchów w wieku 6-12 lat oferowane są w kosztach druku. Renata Kamińska chciałaby, by „Hektor, psia opowieść” trafił do jak największej liczby ukraińskich dzieci na całym świecie i wywołał uśmiech na ich twarzy. Bo – jak mawiał Janusz Korczak – „ kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat”.
W życiu każdego z nas są szczególne chwile i momenty, które warto wspominać i zapamiętywać. Wraz z nimi wiążą się nie tylko osoby ale często i najbliżsi towarzysze, czyli zwierzęta. Chcemy dbać o nich tak samo jak o innych członków rodziny. Zdarza się jednak, że pewnego dnia nawet bez podawania przyczyny zostają oni porzuceni jak gdyby nigdy nic. Tak też stało się z bohaterem mojej opowieści. Uroczym koniem o imieniu Jago.
Dzisiaj będzie trochę inaczej
Muszę przyznać, że jego historia szczególnie mnie urzekła, dlatego podzielę się ją również z wami. Zacznę od tego, że Jago to wspaniały młody koń o nienagannym charakterze i pięknym ciemno brązowym umaszczeniu. Jest osiodłany i nauczony dyscypliny. Na swoim koncie ma prace zarówno pod siodłem i w zaprzęgu. Świadczy to o jego wartości, która jest zdecydowanie wyższa niż ta szacowana przez jego obecnego właściciela, który niestety ale zdecydował się oddać Jago na ubój. Ot tak, postanowił wydać jeden wyrok, śmierć. Przykre, prawda? Patosu dodaje fakt, iż stało się tak, ponieważ nie spełnił on pokładanych w nim nadziei na danie potomstwa. Właściciel postrzega go przez to jako odpad hodowlanym, nie pamiętając o jego wspaniałej przeszłości. Zastrzega, że przecież miał przynieść zysk a nie wstyd i stratę pieniędzy. Jeden element, jedna sytuacja, która przekreśla go na zawsze. Mawia się, że nie każdy jest idealny. Podobnie jest z istotami innymi niż ludzie. Ale czy od razu powinniśmy zabierać im tą najwyższą wartość, czyli życie? Odpowiedź wydaję się prosta. Oczywiście, że nie.
Zapytacie, dlaczego?
Dlaczego dziele się z wami tą opowieścią? Chciałbym prosić po prostu o pomoc – o wsparcie Fundacji Centaurus, która od przeszło 15 lat działa i ocala setki zwierząt od najgorszego, czyli śmierci. Liczby mówią same za siebie, ponieważ Fundacja ma na swoim koncie ponad 1200 koni i setki innych zwierząt takich jak psy, koty, osiołki, świnie, kury, kozy etc. Zatrważające jest wręcz to, że w Polsce skazuje się na ubój rocznie ok 30 000 koni. W kraju w którym zwierzę to stało się w zasadzie częścią kultury i historii. Centaurus swoje działania finansuje wyłącznie dzięki wsparciu osób prywatnych, takich jak Ty. Bez nas, Internautów, Jago nie ma szans. Proszę gorąco, wesprzyjcie bohatera tej historii – Jago. Musimy zebrać 9600 zł oraz opłacić transport, diagnostykę i leczenie. Mamy czas tylko do 9 kwietnia! Do Centaurusa można również zadzwonić w sprawie Jago: 518 569 487 (odbierze sympatyczna Karolina i wyjaśni jak można pomóc Jago, jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości) Podaję też numer konta, na który Fundacja zbiera fundusze na wykupienie Jago: PKO BP 15 1020 5226 0000 6002 0220 0350 koniecznie z dopiskiem „dla Jago”.
Na koniec powiem jedno, dobro, które dajesz zawsze wraca. Dlatego nie bądźmy obojętni na cudze cierpienie. Tym bardziej, że możemy w realny sposób pomóc a nawet uratować Jago, który nie tylko będzie z tego powodu szczęśliwy ale tą radością będzie mógł zarażać innych. W nas nadzieja, w nas siła. Dlatego działajmy i pomagajmy!
