Śledź nas na:
Browsing Tag

ciąża

Blog Ciąża Rozwój Zdrowie

Badania prenatalne w ciąży – wskazania, rodzaje, ryzyko. Czy można odmówić badań prenatalnych?

29 lipca 2022
Badania prenatalne

Z określeniem „badania prenatalne w ciąży” spotyka się każda ciężarna. Pod tą nazwą kryje się wiele rodzajów badań, ale wszystkie mają jeden cel. To pomoc w wykryciu wad płodu, zarówno rozwojowych, genetycznych, jak i zaburzeń związanych z chorobą ciężarnej. Czy można takich badań odmówić?

Część kobiet uważa, że nie chce znać diagnozy, bo często jest mylna, a choroba nie zmieni ogromu miłości do potomka. Jednakże wczesne odkrycie nieprawidłowości daje ogromne szanse dziecku, ponieważ przede wszystkim skraca czas diagnozy i umożliwia szybkie podjęcie leczenia. Choć ciężko to sobie wyobrazić, część koniecznych zabiegów czy operacji można przeprowadzić jeszcze w brzuchu matki. Z tego względu badania prenatalne w ciąży są bardzo ważne!

Przyszli rodzice zyskują czas na oswojenie się z trudną sytuacją i możliwość dobrego przygotowania się do przyjścia na świat chorego dziecka – mogą zasięgnąć informacji na temat danej wady czy choroby, nawiązać kontakt z rodzicami dzieci w podobnym stanie zdrowia, znaleźć odpowiednich specjalistów, oraz wybrać szpital, który zapewni dobrą opiekę medyczną podczas porodu i pierwszych dni życia dziecka.

Czy wszystkie kobiety ciężarne powinny poddać się badaniom prenatalnym?

Podstawowe badania są obowiązkowe i refundowane w ramach NFZ. Są to badania krwi matki oraz badania ultrasonograficzne wykonywane w I, II oraz III trymestrze ciąży.
Szczegółowe badania prenatalne po 11 tygodniu ciąży może wykonać każda kobieta, ale refundacja Narodowego Funduszu Zdrowia przysługuje jedynie kobietom spełniającym jeden z warunków:
– wiek ciężarnej przekraczający 35 lat
– występowanie choroby genetycznej u bliskiej rodziny lub płodu w poprzedniej ciąży
– urodzenie dziecka dotkniętego wadą lub chorobą genetyczną
– nieprawidłowe wyniki USG lub badań krwi wskazujące na ryzyko wystąpienia abberacji chromosomowej lub wady płodu
Kobiety nie należące do grupy podwyższonego ryzyka mogą wykonać badania prywatnie i takie też są zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Należy mieć na uwadze jednak, że nie każdy ginekolog czy położnik jest w stanie dobrze ocenić ryzyko wad płodu podczas zwykłego badania USG. Do takiej diagnostyki płodu potrzebne są dodatkowe kwalifikacje lekarza oraz dobry ultrasonograf. Na stronie Fundacji Medycyny Płodowej FMF można sprawdzić listę specjalistów, którzy posiadają odpowiedni certyfikat – aktualnie w całej Polsce mamy zaledwie 815 takich lekarzy.

Jakie wady oraz choroby płodu mogą zostać wykryte?

Dzięki wykonywanym badaniom prenatalnym (w około 12., 20. oraz 30. tydzień ciąży) możliwe jest wykrycie różnych wad rozwojowych u dziecka. Przede wszystkim: cewy nerwowej, mózgu, przedniej ściany brzucha, kończyn, narządów wewnętrznych. Ponadto możliwe jest określenie ryzyka wystąpienia chorób genetycznych takich jak zespół Downa, zespół Edwardsa, zespół Patau oraz zespół Turnera.

Rodzaje badań prenatalnych

Badania przesiewowe są nieinwazyjne, całkowicie bezpieczne dla matki i dziecka. Bazują one na badaniu ultrasonograficznym oraz wynikach badań krwi ciężarnej i pozwalają jedynie oszacować ryzyko wystąpienia wad płodu.
Do takich badań zaliczamy:
  1. Badanie USG standardowe / genetyczne / 4D – klasycznie wykonywane badanie ultrasonograficzne, podczas którego w zależności od trymestru ciąży lekarz bierze pod uwagę różne parametry. W I trymestrze jest to ocena wieku ciąży oraz pomiar przyzierności fałdu karkowego. W II trymestrze lekarz może ocenić budowę ciała i narządów wewnętrznych, a podczas badania USG. W III trymestrze ustalane jest tempo wzrostu płodu i lokalizacja łożyska.
  2. Test podwójny PAPP-a – jest to badanie krwi matki, dzięki któremu oznacza się stężenie wolnej podjednostki beta-hCG i białka A. Połączone z USG daje aż 90% skuteczność wykrycia chorób genetycznych w kariotypie płodu, wykonywane jedynie w I trymestrze
  3. Test potrójny – jest to badanie w II trymestrze, przeznaczone dla kobiet, które nie wykonały testu podwójnego. Opiera się na badaniu USG oraz wynikach badań krwi (stężenia wolnej lub całkowitej jednostki beta hCG, alfa-fetoproteiny oraz wolnego estradiolu)
  4. Test zintegrowany – polega na wspólnej analizie wyników testu podwójnego i potrójnego
  5. NIPT (test Harmony, Nifty/Sanco, Veracity, Veragene) – są to badania wolnego DNA płodowego z krwi matki. Testy charakteryzują się zarówno wysoką skutecznością (99,5%), jak i wysoką ceną (2-3 tys.),
Niepokojące wyniki wyżej wymienionych badań są wskazaniem do przeprowadzania celowanych badań diagnostycznych. Niestety te badania są bardzo inwazyjne i mogą wiązać się z różnymi powikłaniami w postaci krwawienia, uszkodzenia płodu, wycieku płynu owodniowego, a nawet utratą ciąży.
Takimi badaniami są:
  1. Amniopunkcja – lekarz wykonujący badanie musi pobrać próbkę płynu owodniowego z jamy macicy. Badanie odbywa się pod kontrolą USG, aby uniknąć uszkodzenia płodu, równocześnie kontrolowane jest jego tętno oraz ciśnienie krwi ciężarnej. Specjalista wprowadza cienką igłę przez powłoki brzuszne. Skuteczność metody to 99%. Przy okazji z tej samej próbki płynu owodniowego można zlecić testy na ojcostwo.
  2. Biopsja kosmówki (trofoblastu) – polega na pobraniu fragmentu kosmówki (zewnętrznej błony płodowej). Badanie nie wywołuje bólu, lecz kilka dni po ciężarne odczuwają dyskomfort. Pobranie próbki może odbywać się przez powłoki brzuszne (igłą) lub przez szyjkę macicy (kleszczami).
  3. Kordocenteza – badanie próbki krwi pępowinowej, które odbywa się przez nakłucie sznura pępowinowego igłą wprowadzoną przez powłoki brzuszne. Badanie pozwala na zdiagnozowanie chorób hemolitycznych oraz genetycznych. Metoda ta jest najniebezpieczniejszą dla płodu, niesie dwukrotnie większe ryzyko uszkodzenia (2%) lub obumarcia płodu, niż amniopunkcja.
  4. Fetoskopia – to inaczej biopsja tkanek płodu. Lekarz przez nacięcie powłok brzusznych wprowadza fiberoendoskop (rurkę z sondą i kamera) do worka owodniowego. Daje to możliwość obserwacji płodu i pobierania fragmentów tkanek lub krwi do badań. Fetoskopia pozwala także na przeprowadzenie pewnych zabiegów w łonie matki mających na celu leczenie płodu. Ryzyko poronienia szacuje się na 3-5%.
 
Ciąża Porady

Pierwszy trymestr ciąży

11 lipca 2022
Pierwszy trymestr ciąży

Okres trwania ciąży jest niezwykle wyjątkowym czasem w życiu każdej kobiety, który wiąże się z wieloma zmianami i wyzwaniami. Pierwszy trymestr ciąży jest bardzo ważnym etapem. Sprawdź, jakie badania powinna wykonać każda przyszła mama oraz jak rozwija się dziecko w pierwszych tygodniach trwania ciąży.

Pierwszy trymestr ciąży obejmuje 13 pierwszych tygodni jej trwania, gdzie za pierwszy dzień ciąży uznaje się pierwszy dzień ostatniej miesiączki. Najczęściej występujące objawy ciąży w I trymestrze to:

  • brak miesiączki,
  • huśtawka nastrojów,
  • nadmierne zmęczenie, senność,
  • wrażliwość i/lub bolesność piersi,
  • krwawienie implantacyjne,
  • nudności, mdłości, wymioty,
  • częste oddawanie moczu,
  • promienny wygląd,
  • trądzik hormonalny,
  • zachcianki.

Potwierdzenie ciąży

Przy podejrzeniu ciąży można wykonać domowy test ciążowy. Jest on dostępny do kupienia w każdej aptece lub drogerii. Uznaje się, że dają one średnio 95% wiarygodności, jeśli wykonywane są po upływie 10 dni od zapłodnienia.
Ze względu na technikę wykonywania testu ciążowego wyróżnia się:
  • test płytkowy (kasetowy) – wymaga zebrania moczu do naczynia i umieszczenia za pomocą pipety kilku kropli w okienku testowym,
  • test strumieniowy (flamastrowy) – pod strumieniem moczu należy umieścić pasek absorpcyjny znajdujący się pod nasadką testu,
  • test paskowy – pasek testowy należy zanurzyć w naczyniu z zebranym wcześniej moczem.
Do wykonania testu należy użyć pierwszej porannej dawki moczu. Zdarza się czasami, że otrzymany wynik jest fałszywie dodatni lub ujemny. Z tego względu o wiele bardziej wiarygodnym badaniem jest oznaczenie stężenia hormonu beta-HCG w krwi. Jeśli uzyskany wynik wskazuje na ciążę, to należy jak najszybciej umówić się na wizytę do ginekologa. Dlaczego? Aby potwierdzić ciążę podczas badania USG. Warto pamiętać, że do 10. tygodnia ciąży należy wykonać szereg badań biochemicznych z krwi i moczu.
Wybór lekarza ginekologa-położnika, który będzie sprawował opiekę nad ciężarną nie jest łatwym zadaniem. Możemy wybierać wśród wielu specjalistów – w ramach NFZ i prywatnie. Warto kierować się opiniami innych mam oraz doświadczeniem i specjalizacją danego lekarza. W Polsce wszystkie kobiety ciężarne są objęte darmową opieką medyczną. Również te bez ubezpieczenia zdrowotnego i nie ponoszą żadnych kosztów związanych z badaniami, czy poradami innych specjalistów.

Badania w pierwszym trymestrze ciąży

Przez cały czas trwania ciąży regularnie wykonywane są różne badania. Mają one na celu monitorowanie zdrowia matki i dziecka, ale to właśnie w pierwszym trymestrze trzeba zrobić ich najwięcej. Do badań wykonywanych na samym początku (do 10. tygodnia ciąży) należą:
  • badanie ginekologiczne,
  • cytologia,
  • posiew z pochwy,
  • USG przezpochwowe,
  • badania krwi (morfologia, glukoza, grupa krwi i czynnik Rh oraz badania na wirusy: HIV, toksoplazmoza, cytomegalia, różyczka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, kiła, odczyn Wassermana),
  • badanie moczu.
Pod koniec pierwszego trymestru (między 11. a 14. tygodniem ciąży) możliwe jest dokładne zbadanie płodu pod kątem wad rozwojowych. Należą do nich takie wady jak: cewy nerwowej, mózgu, przedniej ściany brzucha, kończyn, narządów wewnętrznych oraz określenie ryzyka wystąpienia chorób genetycznych. Zalicza się do nich Zespół Downa, Zespół Edwardsa, Zespół Patau oraz Zespół Turnera.
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca wykonanie pierwszego badania prenatalnego każdej kobiecie ciężarnej. Refundacja badania przez NFZ dotyczy tylko kobiet z grup ryzyka. Grupa ryzyka to między innymi: wiek ciężarnej powyżej 35. roku życia, występowanie choroby genetycznej u bliskiej rodziny lub płodu w poprzedniej ciąży, urodzenie dziecka dotkniętego wadą lub chorobą genetyczną, nieprawidłowe wyniki USG lub badań krwi wskazujące na ryzyko wystąpienia aberracji chromosomowej lub wady płodu.
Podczas pierwszego badania prenatalnego ocenia się ryzyko wystąpienia wad płodu na podstawie badań krwi oraz szczegółowych pomiarów badania USG. Jeśli wykryte zostaną nieprawidłowości, to wykonuje się jedno z badań inwazyjnych, które polegają na przezbrzusznym pobraniu próbki płynu owodniowego, kosmówki, krwi pępowinowej lub tkanek płodu.

Jak zmienia się życie kobiety ciężarnej?

Od pierwszego dnia ciąży kobieta powinna zacząć podwójnie dbać o swoje zdrowie – zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Od tego momentu kobiety ciężarne na każdym kroku zastanawiają się jak powinny postępować. Co im wolno, a z czego powinny zrezygnować. Najważniejsze wskazówki to:
  1. Zmiana nawyków żywieniowych – dla prawidłowego rozwoju płodu, jak i poprawy własnego samopoczucia przyszła mama powinna ograniczyć spożywanie tłuszczy zwierzęcych, podrobów i żywności wysoko przetworzonej. Niewskazane jest picie dużej ilości kawy, a także czarnej herbaty. Nie wolno pić również większości herbat ziołowych. Ciężarna nie może spożywać surowych ryb, mięsa, jajek, a także serów pleśniowych.
  2. Suplementacja – w przypadku nieodpowiednio zbilansowanej diety matki, ilość dostarczanych dziecku i niezbędnych dla jego prawidłowego rozwoju składników odżywczych nie jest wystarczająca, dlatego należy jak najszybciej włączyć suplementy dla kobiet ciężarnych, które zawierają przede wszystkim kwas foliowy, żelazo, witaminę D, kwasy DHA oraz jod.
  3. Całkowity zakaz spożywania alkoholu, palenia papierosów, brania narkotyków.
  4. Rezygnacja z niektórych zabiegów kosmetycznych – na początku ciąży powinno się unikać zabiegów z wykorzystaniem olejków eterycznych, masaży relaksacyjnych (masaże są wskazane w niektórych przypadkach, ale mogą być wykonywane jedynie przez fizjoterapeutę uprzedzonego o fakcie bycia w ciąży), zakazana jest depilacja woskowa i laserowa, zabiegi z wykorzystaniem prądu i ultradźwięków, trzeba uważać również na kosmetyki z retinolem i witaminą C.
  5. Ostrożność w przyjmowaniu leków – każdy lek stosowany w okresie ciąży musi być skonsultowany z lekarzem, a w każdym przypadku należy w pierwszej kolejności spróbować naturalnych metod leczniczych.
  6. Zakaz dźwigania i nadmiernego wysiłku – również obowiązuje od początku ciąży, natomiast wskazana jest umiarkowana aktywność fizyczna (częste spacery, pływanie, lekkie ćwiczenia ruchowe).

Jak wygląda rozwój płodu w pierwszym trymestrze?

Około 21.-22. dnia ciąży zaczyna bić serduszko dziecka. Około 6. tygodnia ma ono 5-6 mm długości i zaczyna tworzyć się jego szkielet – choć wyglądem przypomina małą kijankę, to widoczna jest główka, tułów i zawiązki kończyn. W 7. tygodniu dziecko waży ok. 1 grama i posiada m.in. serce, wątrobę, trzustkę i nerki. Tydzień później rozwijają się ręce, nogi oraz zrośnięte błoną palce. W 9. tygodniu dziecko ma już 15 mm długości i kształtuje się u niego pierwszy zmysł – dotyk. Około 10. tygodnia ciąży potrafi otwierać i zamykać usta, zgina i prostuje kończyny, wykonuje proste ruchy, twarz nabiera rysów, a błona między palcami zanika. W 11. tygodniu ma już 6 cm i 9 gramów. Skóra jest przezroczysta i zaczyna pokrywać się meszkiem, a na paluszkach rozwijają się zawiązki paznokci. Od 12. tygodnia u dziecka pojawia się odruch ssania, zaczyna również produkować mocz i wydalać go do wód płodowych. Pod koniec pierwszego trymestru dziecko osiąga wagę nawet 20 gramów, wykształcają się narządy płciowe i jest coraz bardziej ruchliwe. Maluch potrafi ssać kciuk i bawić się pępowiną oraz odczuwać emocje mamy – zarówno pozytywne i negatywne.
Ciąża Rozwój

Trzeci trymestr ciąży

13 czerwca 2022
3 trymestr ciąży

Ostatnie tygodnia trwania ciąży to czas wielkich przygotowań – zarówno dla rozwijającego się intensywnie dziecka, ale również jego rodziców. Termin porodu zbliża się wielkimi krokami, dlatego przyszłe mamy kompletują wyprawkę, pakują torbę do szpitala i przygotowują się do tego najważniejszego dnia. 

Trzeci trymestr ciąży liczony jest od 28. tygodnia ciąży i trwa aż do jej rozwiązania (około 40. tygodnia). Jest to kolejny bardzo intensywny okres rozwoju i wzrostu dziecka, a dla przyszłych rodziców czas kompletowania wyprawki i przygotowania się do porodu.

Badania wykonywane w III trymestrze ciąży

Również w trzecim trymestrze przyszła mama jest pod stałą kontrolą lekarza prowadzącego, a pod koniec ciąży dodatkowo pod opieką położnej. W tym czasie wykonywane są badania ginekologiczne, kontrolne USG, badania krwi (morfologia, u kobiet z czynnikiem Rh(-) przeciwciała anty-D, antygen Hbs, powtórzone badanie w kierunku HIV, VDRL, HCV u kobiet z grup ryzyka), badania moczu oraz posiew z przedsionka pochwy i okolic odbytu w kierunku paciorkowców grupy B (GBS).
U kobiet z cukrzycą ciążową, nadciśnieniem lub innymi chorobami od 36. tygodnia ciąży co tydzień kontroluje się zapis KTG (kardiotokografię) płodu. Jest to badanie monitorujące pracę serca dziecka wraz z jednoczesnym zapisem czynności skurczowej macicy. Jeśli ciąża przebiega prawidłowo i brak ku temu innych wskazań, to wykonuje się je dopiero w terminie porodu.
USG wykonywane między 28. a 32. tygodniem ciąży to trzecie badanie prenatalne. W tym czasie dziecko przyjmuje wygląd noworodka, można wykonać więc piękne pamiątkowe zdjęcia z życia płodowego (zwłaszcza podczas USG 3D/4D). Dla lekarzy jest to kolejne bardzo ważne badanie, dzięki któremu sprawdzają, czy płód rozwija się prawidłowo. Na podstawie pomiarów określić można, czy wymiary główki, brzucha, kości udowej, kości ramiennej i móżdżku odpowiadają danemu tygodniowi ciąży oraz wcześnie wykryć różne nieprawidłowości, zwiększając tym samym rokowania dziecka po urodzeniu, a niektóre z nich mogą być leczone jeszcze podczas życia płodowego.
Trzeci trymestr ciąży to również czas, w którym zaleca się szczepienia ochronne przeciwko grypie oraz krztuścowi. Dzięki takiemu szczepieniu przyszła mama przekazuje przeciwciała dziecku i chroni dziecko przed tymi chorobami w pierwszych miesiącach życia.

Rozwój dziecka w III trymestrze ciąży

Dziecko rozpoczyna trzeci trymestr z wagą ok. 1 kilograma oraz miarą ok. 30 cm, a kończy go z wagą średnio 3-4 kg oraz miarą ok. 53 cm. Wszystko to świadczy o niesamowitym tempie wzrostu dziecka w ostatnich trzech miesiącach życia płodowego.
W siódmym miesiącu ciąży płuca dziecka są bardzo dobrze rozwinięte, ale nie są jeszcze zdolne do samodzielnej pracy. Całkowicie otwierają się już oczy dziecka, dzięki czemu może mrugać powiekami. Zmysły nadal się wyostrzają, dziecko reaguje na światło, dźwięk, emocje i ból. Zaczyna się gromadzić tkanka tłuszczowa oraz twardnieje szkielet. Pod koniec tego miesiąca waga dziecka sięga 1,5 kg.
W ósmym miesiącu wszystkie zmysły działają już prawidłowo, a dziecko nabiera pełniejszych kształtów i systematycznie zwiększa swoją masę – wygląda i zachowuje się jak noworodek. Jego ruchy są coraz słabsze, ponieważ ma coraz mniej miejsca w macicy. Skurcze przepowiadające zdarzają się częściej, a pod koniec tego miesiąca dziecko układa się już do porodu główką w dół i waży ok 2,5 kg.
W dziewiątym miesiącu dziecko jest w pełni przygotowane do porodu i samodzielnego życia. Spędza czas na trenowaniu odruchów, gestów i zachowań. W tym czasie waży ponad 3 kilogramy, a w jego jelitach formuje się smółka, którą musi wydalić po urodzeniu.

Samopoczucie kobiety w III trymestrze ciąży

Nie da się ukryć, że brzuch kobiety w trzecim trymestrze ciąży jest już uciążliwy. Sprawia trudności w trakcie snu, podczas zakładania skarpetek czy butów. Mogą pojawiać się dokuczliwe bóle kręgosłupa oraz obrzęki ciała. Powiększająca się macica powoduje także trudności z głębszym oddychaniem – przyszła mama szybciej się męczy i potrzebuje większej ilości odpoczynku. Jest to także trymestr wiążący się z wieloma obawami ze strony kobiety – zwłaszcza odnośnie zbliżającego się wielkimi krokami porodu oraz pojawieniem się na świecie nowego członka rodziny. W trakcie trwania trzeciego trymestru pojawiają się odczuwalne skurcze Braxtona-Hicksa – przygotowujące macicę do porodu. Piersi kobiety również szykują się do narodzin dziecka i mogą pojawiać się na nich kropelki pokarmu zwane siarą.

Trzeci trymestr ciąży to przygotowanie do porodu

Dobrym rozwiązaniem (nie tylko dla pierworódek) jest uczęszczanie do tak zwanej szkoły rodzenia, które prowadzą kwalifikowane położne. Zajęcia odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu i mogą w nich uczestniczyć przyszli rodzice dziecka. Typowy program obejmuje omówienie porodu, przygotowanie planu porodu, ćwiczenia relaksacyjne i oddechowe. Oprócz tego poruszana jest nauka karmienia piersią i podstawowych czynności pielęgnacyjnych (przewijanie, kąpanie).
Przyszła mama musi przed porodem wybrać swoją położną środowiskową. Sprawuje ona formalnie opiekę nad ciężarną w ostatnich tygodniach ciąży oraz kilkukrotnie odwiedza świeżo upieczoną mamę po porodzie. Jest to osoba pierwszego kontaktu przy jakichkolwiek wątpliwościach i pytaniach dotyczących pielęgnacji i ogólnego stanu noworodka. Trzeci trymestr ciąży to ostatni moment na dokonanie odpowiedniego wyboru.
Warto znacznie wcześniej wybrać szpital, w którym zamierza się rodzić. Dzięki temu będziesz mieć czas na zapoznanie się z zasadami panującymi w danym szpitalu – mogą różnić się wymaganą wyprawką dla dziecka, zasadami odwiedzin, czy możliwością skorzystania z porodu rodzinnego.
Dobrze jest przygotować i wydrukować plan porodu. Dlaczego? Dlatego, aby w razie rozpoczęcia akcji porodowej podać go położnym opiekującym się rodzącą w szpitalu. Można w nim zawrzeć informacje odnośnie miejsca i warunków porodu, osoby towarzyszącej przy porodzie, przebiegu porodu, karmienia i szczepienia noworodka.

Objawy zbliżającego się porodu

Kobiety ciężarne, a zwłaszcza te, które zostaną mamą po raz pierwszy, całą ciążę zastanawiają się, czy będą wiedzieć, kiedy jest ten właściwy moment, aby udać się do szpitala. Większość pakuje swoje torby w okolicach 35. tygodnia i bacznie obserwują swój organizm. Typowe objawy zbliżającego się porodu to:
  • obniżenie brzucha
  • regularne, silne skurcze macicy
  • słabiej odczuwalne ruchy dziecka
  • odejście czopa śluzowego i wód płodowych
  • biegunka
  • wymioty
  • bóle krzyżowe
Ciąża Dziecko

Jak to jest mieć córkę?

31 stycznia 2022
ciąża dziewczynka

Przez stulecia kobiety oraz mężczyźni modlili się o syna. Dziś coraz więcej jest takich, które chciałyby mieć córkę. Dlaczego? I czemu tak trudno im o tym mówić? Dlaczego odchodzi się o tego, co było ważne kiedyś?
Więcej

Nasz Instagram